Nijestee heeft een plekje in mijn hart
Desiree François (62) woont in Hoornse Meer. Ze zegt, stellig: “Er zijn 2 redenen om te verhuizen: werk en liefde. Om die tweede reden kwam ik in het hoge Noorden terecht, via Vledderveen in Winschoten. Vervolgens bracht een nieuwe liefde me naar Zuidlaarderveen, en later ben ik in Groningen terecht gekomen.” En zo woont deze geboren Brabantse alweer 13 jaar – met een heel kort intermezzo, waarover later meer – met veel plezier in de stad.
Aanleiding voor dit gesprek is dat Desiree ervoor zorgt dat zij en haar buren meer kunnen genieten van het groen rond het wooncomplex. Desiree woont op de begane grond, met tuin aan twee kanten. Desiree: “Het stond helemaal vol met – ik noem dat – ‘gemeentestruikjes’. Die de hele grond bedekken, en die best wel woekeren. Die struikjes werden op hun beurt weer overwoekerd door die witte bloemetjes, soort kelkjes. (De redactie heeft het even opgezocht: haagwinde, ook wel bekend als pispotje.) En er staan een paar boompjes die wel mooi zijn. Maar dat is alles.”
Goed idee, maar…
Ze vertelt verder: “Vorig jaar dacht ik ineens: ‘potverdrie, kan dat niet mooier?’ Dus ik heb Nijestee gebeld. Hun antwoord was duidelijk. Ze vonden het een heel goed idee, maar ik moest er wel voor zorgen dat ik met een plannetje kwam waar bewoners van dit complex achter staan. Dat vond ik niet meer dan logisch, dus ik heb een schets gemaakt en ben daarmee langs de deuren gegaan. Dat was een leuke manier om mijn buren beter te leren kennen. Op deze manier zag ik die gezichten ook achter de voordeur in plaats van alleen maar in het portiek.”
Mooie tuin in wording
Uiteindelijk werd het idee omarmd door alle bewoners, een mooie mix van jong en oud. “De groenman van Nijestee, Johan, heeft de schets veranderd in een goed ontwerp. Met de juiste planten, want ik heb daar geen verstand van. We wilden graag gras, een plek met een bankje, wat afscherming voor privacy… alles komt er. Dat is heel fijn!” Op het moment van schrijven, begin maart, is het vooral zwart en kaal. Als de tijd rijp is, wordt gras gezaaid en zal de lente haar werk doen en de jonge aanplant doen groeien en bloeien.
Redding door Nijestee
Desiree vertelt hoe ze in Hoornse Meer terecht is gekomen: “Ik kwam hier 7 jaar geleden wonen met mijn zoon. Dat is een verhaal op zich. Zoals ik eerder zei: verhuizen doe je om de liefde. Zo zat ik met heel mijn hebben en houden, en zoon, in Friesland, waar het vanaf dag 1 al misging met die liefde. Op een vrijdag belde ik Nijestee (ik had kort daarvoor bij hun de huur opgezegd) met dit probleem, en de maandag erop had ik de woning; het huis waar ik nu nog woon. Dat was de tweede keer dat Nijestee me redde! Nijestee heeft een plekje in mijn hart.”
“Eerst nog een mooie lange tijd een leuk en gezond leven leiden. Mét een prachtige, fijne tuin…”
“De eerste redding was toen ik vanuit Zuidlaarderveen naar de stad verhuisde. Ik had een praktijk, dus ik zocht iets met een bedrijfsruimte, moeilijk. Maar nieuwbouw aan de Rembrandt van Rijnstraat bood uitkomst. Dat was perfect voor mij. Praktisch was het raar ingedeeld, maar ik was de koning te rijk. Ik heb daar vele jaren mijn praktijk als psycho-energetisch therapeut gerund. Momenteel doe ik ander werk, omdat ik dat graag wilde. Ik doe nu aan branding en webdesign, waarbij ik veel werk met zzp’ers. Bij het bedenken van een passende huisstijl komt mijn oude beroep nog wel van pas: ik vertaal kracht en kwaliteiten in beeld, vorm en kleuren. Mooi werk!”
Pakketbezorger
“Ik ben blij met mijn woning. Ik zit op de begane grond, de poes kan gewoon naar buiten, ik heb van 2 kanten superveel licht en aan 2 kanten tuin. Ik kan mijn auto kwijt, hoewel we wat concurrentie hebben van het Martini Ziekenhuis hier tegenover. Samen met mijn buurtjes op de begane grond lever ik een stukje dienstbaarheid, want de pakketbezorgers weten ons te vinden voor de rest van het complex. Ach, ik ben toch thuis, dus dat doe ik graag. En zo spreek ik de medebewoners ook nog eens wat vaker.”
Ga je ooit weer verhuizen?
Desiree: “Verhuizen? Qua werk niet. Wat de liefde betreft: je weet het nooit, maar… ik zie het ook wel zitten om tussen zes plankjes hiervandaan te gaan. Maar eerst nog een mooie lange tijd een leuk en gezond leven leiden. Mét een prachtige, fijne tuin…”
