Pionieren in Atlas

Het is fijn dat we echt iets kunnen betekenen voor de mensen in het gebouw. Als het nodig is, dan zijn we er.

In woontoren De Atlas test Nijestee een nieuw systeem, waarbij een aantal bewoners aanspreekpunt is voor medebewoners. Vier van hen vertellen over hun ervaring.

Pionieren in Atlas

In de Atlas, een jongerenwoontoren van 16 verdiepingen in Paddepoel-Zuid, wordt gepionierd met een nieuw systeem, waarbij buurtbeheerder Walter wordt ondersteund door een netwerk van zogeheten elders en chiefs. Zij vormen een schakel tussen de bewoners en Nijestee. Hoe gaat dit in z’n werk? Elders Mike (22) en Sam (19), en chiefs Anika (25) en Timothy (25) vertellen erover: „Het idee is dat we eerst kijken of we het zelf kunnen oplossen”.

De 55 meter hoge woontoren werd opgeleverd in 2020, en heeft in totaal 224 appartementen, die allemaal bewoond worden door studenten en jongeren. Het gebouw is opgedeeld in 32 clusters van 7 bewoners. Ieder cluster deelt een gezamenlijke woonkeuken, én heeft één bewoner die het vaste aanspreekpunt is: de elder. Zij kunnen op hun beurt weer terecht bij de chiefs (ook een bewoner), waarvan er op dit moment 4 zijn.

"We zoeken nog een chief”, vertelt Anika. Waar zou diegene in ieder geval aan moeten voldoen? "Goed kunnen communiceren, dat is wel echt het allerbelangrijkste.” Zelf bedacht ze chief te willen worden na een oproep in de Nijestee-app. Ze solliciteerde en werd aangenomen. Dat gold ook voor mede-chief Timothy: "Het is helemaal een nieuw concept voor Nijestee: dit is het eerste complex waar het wordt uitgeprobeerd. En het leek mij erg interessant om daar onderdeel van te zijn en om deze ervaring op te doen.”

„Niet met alle 224 bewoners op Walter afstappen”

Anika - Chief

Anika legt uit wat het kernidee is van het concept: "Als er iets speelt binnen een cluster dat moet worden opgelost, en een elder komt er niet uit, dan stapt die naar een chief. Die kan zo nodig weer met andere chiefs overleggen. Mocht het dan nog niet zijn opgelost, dan gaat een chief naar Walter, de buurtbeheerder. Idee is dus dat niet alle 224 man die hier wonen naar Walter toe gaan, maar dat we eerst kijken of we het onderling kunnen oplossen.”

Eerste aanspreekpunten van de bewoners zijn dus de elders, of zoals Mike het mooi verwoordt: "Je bent het verzamelpunt voor alle oproepen binnen je cluster die je, zo nodig, door kan communiceren.” Bewoners kunnen met van alles naar hun elder stappen: van reparaties die moeten gebeuren tot ergernissen over een rommelige keuken. Kost het eigenlijk veel tijd, de functie van elder? "Dat valt wel mee”, stelt Sam: "Het is vooral belangrijk dat je er bént.”

Ook voor de functie van chief geldt dat de hoeveelheid tijd die het over het algemeen kost gering is: "Maar soms is er een piek”, vertelt Timothy. "We gaan nu bijvoorbeeld overal posterlatten ophangen in de keukens, en postvakjes regelen voor de bewoners. Dan moeten we wel bij ieder cluster langs om dat te doen. Dat kost wel vrij veel tijd”.

Verbeteren

Zoals overal waar iets nieuws wordt getest, doemen de verbeterpunten vanzelf op. Eén van de belangrijkste is misschien wel dat er nog duidelijker mag worden gemaakt met welke problemen je naar een chief, een elder of toch direct naar Nijestee stapt: "Het is nog wat vaag, soms weet ik het zelf ook niet”, stelt Timothy. Voor Anika geldt dat ze het chief-zijn soms nog een balanceeract vindt: "Ik hoor graag wat er speelt bij de elders; vaak levert actief ernaar vragen meer op dan afwachten, maar ik wil ze ook niet steeds lastigvallen”.

Alle 4 hopen ze dat de gezamenlijke lounge snel af is, zodat het makkelijker wordt om eens iets in bewonersverband te kunnen organiseren: "Door corona is het nog niet echt mogelijk geweest om een band op te bouwen, daarom zijn mensen misschien ook nog terughoudend met naar ons toekomen”, zegt Mike. Eén niet onbelangrijk onderdeel gaat in ieder geval al goed, merkt Sam scherp op: "Het systeem wordt geaccepteerd. Dat is wel cruciaal”. Wat ook helpt is dat de elder- en chiefpioniers zélf de werkwijze als positief ervaren: "Het is fijn dat we echt iets kunnen betekenen voor de mensen in het gebouw”, zo stelt Anika: "Als het nodig is, dan zijn we er.”

Tekst: Peter Dicke
Foto's: Siese Veenstra

  • Deel deze pagina: